Link Aggregation چیست و چه مزایایی دارد؟
حتما در جدول مشخصات یا ویژگی‌های سوییچ‌ها و روترها چشم‌تان به عبارت «Link Aggregation» برخورد کرده است. شاید هم کسی به شما گفته با Link Aggregation سرعت شبکه‌تان را زیاد کنید.
حالا این Link Aggregation چیست و چه کاربردی دارد و چگونه می‌توان ازش در سوییچ‌ها و روترها استفاده کرد؟
در ادامه سعی می‌کنیم کوتاه و مختصر کمی درباره قابلیت Link Aggregation صحبت کنیم. در زبان فارسی اگر بخواهیم به‌جای Link Aggregation از یک عبارت فارسی استفاده کنیم؛ باید بگوییم «تجمیع لینک» که زیاد جاافتاده نیست. به همین‌خاطر؛ در اینجا بیشتر همان Link Aggregation را به کار می‌بریم.
Link Aggregation چیست؟
تصور کنید میان دو روستا یک جاده کشیده شده باشد تا مردم از این طریق در رفت‌وآمد باشند. حالا اگر یک جاده دیگر هم میان این دو روستا اضافه شود؛ هم سرعت تردد مردم بیشتر می‌شود و هم در صورت خرابی یک جاده در اثر ریزش کوه یا برف و اتفاقات دیگر، می‌توان هنوز از جاده دوم برای ارتباط میان دو روستا استفاده کرد.
هدف استاندارد و پروتکل تجمیع لینک یا Link Aggregation نیز همین موضوع است. به جای استفاده از یک لینک اترنت؛ میان دو سوییچ یا دو دستگاه شبکه یا یک سوییچ و یک دستگاه شبکه دو یا چندین لینک برقرار می‌شود تا هم پهنای‌باند و سرعت انتقال اطلاعات میان این دو دستگاه افزایش پیدا کند و هم افزونه‌گی بیشتری به دست بیاید.
ساده‌ترین شکل پیاده‌سازی Link Aggregation؛ اتصال دو سوییچ به یکدیگر با دو کابل اترنت است. مثال دیگر: ارتباط یک دستگاه NAS به یک سوییچ با دو کابل اترنت صد مگابیتی یا هزار مگابیتی است.
Link Aggregation تکنیکی است که برای افزایش پهنای‌باند، سرعت، افزونه‌گی و تضمین ارتباط میان دستگاه‌های یک شبکه کابلی استفاده می‌کنند. وقتی از Link Aggregation استفاده می‌کنید؛ اگر یک درگاه یا کابل خراب یا قطع شود؛ هنوز ارتباط میان سوییچ و دستگاه دیگر برقرار است.
استاندارد تجمیع لینک با نام ۸۰۲٫۳ad شناخته می‌شود ولی در حال حاضر از ۸۰۲٫۱AX نیز استفاده می‌شود.
اصطلاحات رایج در تجمیع لینک
وقتی می‌خواهند میان دو دستگاه از Link Aggregation استفاده کنند؛ شاید از چندین اصطلاح استفاده شود که بهتر است اینجا به طور کوتاه اشاره‌ای داشته باشیم:
LAG: گروهی از درگاه‌ها یا پورت‌ها که به یکدیگر از طریق Link Aggregation متصل شوند را Link Aggregation Group یا LAG می‌گویند. برندهای مختلف از عبارت‌های دیگری مانند port-channel یا bond و team هم استفاده می‌کنند.
Scheduling Algorithm: سیاست یا قاعده‌ای که تعیین می‌کند بسته‌ها میان درگاه‌های یک تجمیع لینک چگونه منتقل شوند را Scheduling Algorithm می‌گویند.
LACP: پروتکل فعالی که اجازه می‌دهد در یک تجمیع لینک بتوان درگاه‌ها را مدیریت کرد و مثلا یک درگاه را حذف و درگاه دیگری را اضافه کرد؛ Link Aggregation Control Protocol می‌گویند.
چگونه قابلیت Link Aggregation را تنظیم کنیم؟
متاسفانه یک راهنمای کلی برای نصب و راه‌اندازی Link Aggregation برای تمامی دستگاه‌ها وجود ندارد. سوییچ‌های برندهای مختلف و دستگاه‌های شبکه هر شرکتی از یک سیستم و روش برای پیکربندی Link Aggregation استفاده می‌کند.
به طور کلی؛ باید وارد پنل سوییچ یا دستگاه شبکه شوید و از بخش مدیریت درگاه‌های یا Link Aggregation یا LAG، درگاه‌هایی که باید برای تجمیع لینک استفاده شوند را انتخاب و تعریف کنید که اطلاعات را ارسال یا دریافت کنند. باید برای هر دو دستگاه این تنظیمات را به صورت قرینه انجام دهید.
معمولا در دفترچه راهنمای سوییچ‌ها؛ روش تجمیع لینک به طور کامل توضیح داده شده است. دقت کنید که باید هر دو دستگاه از قابلیت Link Aggregation پشتیبانی کنند و با یکدیگر سازگار باشند.
آیا Link Aggregation روی سرعت شبکه یا اینترنت کاربران نهایی تاثیرگذار است؟
افراد زیادی این سوال را می‌پرسند. آیا می‌توان با تجمیع لینک به سرعت اینترنت بیشتری دست یافت؟ مثلا اگر از مودم دو کابل شبکه اترنت به سوی کامپیوتر خود بکشیم یا به سوی سوییچ کشیده و از سوییچ یک کابل به سوی کامپیوتر خودمان بکشیم؛ سرعت شبکه و اینترنت افزایش پیدا می‌کند؟
در جواب باید گفت که اصولا Link Aggregation برای افزایش سرعت شبکه و اینترنت در سمت کاربر نیست. اگرچه می‌تواند به طور غیرمستقیم به بهبود کیفیت لینک و افزایش سرعت نسبی کاربر کمک کند ولی به طور مستقیم تاثیری روی اینترنت و شبکه نمی‌گذارد. این‌طور نیست که اگر دو کابل شبکه از مودم به سوی کامپیوتر کشیده شود؛ سرعت اینترنت دو برابر می‌شود.
اما وقتی چندین لینک فعال روی یک سوییچ باشد؛ می‌تواند ترافیک کاربران را مدیریت کرده و در نتیجه از افت سرعت شبکه یا قطعی اینترنت جلوگیری کند. یکی از مزایای Link Aggregation؛ ایجاد تعادل و لود بالانس در شبکه است. همچنین؛ می‌توان از این روش دو اتصال اینترنت را به یک سوییچ یا روتر داد تا در صورت قطعی یک اتصال اینترنت؛ ارتباط بعدی هنوز برقرار باشد و شبکه از اینترنت قطع نشود.