با NAT بیشتر آشنا شوید (قسمت دوم)

در ادامه آشنایی با NAT که در مقاله “با NAT بیشتر آشنا شوید قسمت اول” خوانید، به ادامه بحث میپردازیم:

اما چرا چندین IP به چندین IP؟

فرض کنید شما Admin یک ISP هستید و به دلیل کمبود IP نیاز به NAT دارید. بر فرض مثال شما دارای ۱۰ Valid IP و ۱۰۰ Invalid IP که باید به آنها ترجمه کنید. ممکن است تا کنون برای شما پیش آمده باشد که یوزری تماس گرفته و اعلام نا رضایتی کند از اینکه مدتهای طولانی برای دانلود یک فایل از سایت Rapidshare.com باید انتظار بکشد. این به دلیل این است که سایت Rapidshare.com تمامی یوزرهای شما را به چشم یک کاربر میبیند. برای رفع این مشکل میتوانیم ۱۰ آدرس معتبر را به ۱۰۰ آدرس غیر معتبر ترجمه کنیم که تا حدود زیادی مشکل را حل خواهد کرد. در Dynamic NAT معمولا آدرسهای معتبر را به وسیله IP nat pool مشخص و آدرسهای غیر معتبر را توسط یک access-list مشخص میکنیم. دلیل استفاده از access-list ایجاد امنیت بیشتر است.

ممکن است ما به شرایطی بر بخوریم که تنها ۱ عدد آدرس Valid در اختیار داریم و اجبار به NAT کردن آدرس مذکور به چندین آدرس را داریم. در چنین شرایطی باید از قابلیت Overload استفاده کنیم.  در این حالت روتر برای ورود و خروج هر آدرس Invalid یک پورت مجزا در نظر می گیرد که تمامی آنها را در جدولی که درون خود تشکیل می دهد به ثبت می رساند. به این ترتیب هر پکت که از روتر به مقصد اینترنت خارج می شود دقیقا در هنگام بازگشت به همان آدرس Invalid که صادر کننده آن است باز میگردد. هر یک خط در جدول مذکور یک کانکشن به حساب می آید. اگر دقت کنید بر روی کاتالوگ بعضی سخت افزارها محدودیتی برای تعداد این کانکشن ها قائل می شوند.

Destination NAT

dstNAT یا outside source address translation بدین معنی است که ما عمل NAT را برای شبکه Public خود انجام دهیم. فرض کنید آدرس IP یکی از مشترکین شما  NAT شده است. یعنی مشترک به صورت دستی آدرس را در کامپیوتر خود وارد کرده و default gateway را آدرس اینترفیس داخلی روتر شما قرار داره است. شما قبلا عمل NAT را برای وی انجام داده اید و او را به اینترنت متصل نموده اید. حال مشترک نیاز دارد که کاربری در اینترنت به کامپیوترش وصل شود یا اینکه قصد هاست کردن یک وبسایت بر روی کامپیوتر حود را دارد. با شرایط فعلی این امر امکان پذیر نیست زیرا که آدرس معتبری یر روی آن تنظیم نشده و از اینترنت قابل رویت نیست.

ما برای رفع مشکل این یوزر می بایست عمل dstNAT را انجام دهیم. یعنی به روتر خود بگوئیم هر گاه پکتی با درخواست اتصال به آدرس X را داشت آن را به کامپیوتری در شبکه داخلی با آدرس Y بفرست. بدین ترتیب با داشتن آن آدرس valid میتوانیم به هاست لوکال خود دسترسی پیدا کنیم. این امر نیز به دو صورت static و dynamic قابل اجراست که در مثالهای زیر توضیح داده شده است.

Redirect in NAT

در بعضی مواقع نیاز داریم که یک پورت یا IP را به صورت transparent برای یوزرهای خود عوض کنیم. به عنوان مثال ما در شبکه خود یک وب سرور داریم. این سرور قبلا بر روی پورت ۸۰ کار کرده است اما اکنون به دلایلی مجبور به تعویض پورت آن به ۸۰۸۰ شده ایم. ممکن است آگاه سازی یوزرهای ما برایمان مشکل ساز باشد و بخواهیم بدون هیچ تغییری برای آنها این پورت را عوض کنیم. در چنین مواقعی Redirect به کمک ما می شتابد.